- bemparlante
- bem·par·làn·teagg., s.m. e f. BUvar. → benparlante.
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
bemparlante — pl.m. e f. bemparlanti … Dizionario dei sinonimi e contrari
benparlante — ben·par·làn·te agg., s.m. e f. BU che, chi parla con una buona proprietà di linguaggio {{line}} {{/line}} VARIANTI: bemparlante, ben parlante. DATA: 1585. ETIMO: dalla loc. ben parlante … Dizionario italiano